Nawozy azotowe, uważane są za jedne z najważniejszych, które należy dostarczyć roślinie w celu prawidłowego wzrostu. Azot to makroelement, który ma charakter plonotwórczy, dlatego tak często rolnicy dostarczają go roślinom, ale niestety zbyt często w nadmiarze.
Nawozy azotowe zawierają azot w różnych formach: azotanowych, amonowych, azotynowych czy aminowych. Otrzymywane są zarówno w Polsce jak i na świecie na drodze wiązania N2, znajdującego się w dużych ilościach w atmosferze. Taka forma azotu jest wykorzystywana bezpośrednio jedynie przez rośliny motylkowe, które za pomocą bakterii brodawkowych pobierają go z atmosfery.
Nawozy azotowe dzieli się ze względu na szybkość działania. Spowodowane jest to faktem, że rośliny pobierają większe ilości jonów azotanowych (NO3–) niż amonowe (NH4+). Do nawozów szybko działających, w których azot występuje w formach azotanowej i amonowej zalicza się saletrę amonową i saletrzak. Nawozy azotowe, takie jak: siarczan amonu, mocznik, w których występuje N w formie amonowej i amidowej, określa się mianem wolno działających.
Termin i ilość stosowania nawozów azotowych zależy od rośliny uprawnej oraz od przewidywalnego jej plonu. W przypadku zbóż ozimych można zastosować nawożenie małą dawką azotu przed siewem rzędu 20-30 kg N·ha-1 w celu pobudzenia do krzewienia roślin. Kolejne dawki są rozdzielone ze względy na fazę rozwojową. Pierwsza dawka stosowana przed ruszeniem wegetacji uzależniona jest od gęstości i wyglądu łanu, w zależności do zboża: od 30 do 80 kg N·ha-1. Kolejny siew nawozów przypada na początek strzelania w źdźbło w dawce 40-60 kg N·ha-1. Dostarczenie w tej fazie roślinie azotu ma na celu zwiększenie plonu poprzez zapewnienie roślinie warunków do zawiązania jak największej liczby ziarniaków. Ostatnia dawka nawożenia przypada na początek fazy kłoszenia i najkorzystniej wpływa na zawartość białka w ziarniaku.
mgr inż. Agnieszka Szumańska
Inne artykuły, w których poruszaliśmy temat azotu:
(0)
Comments are closed here.