Nawozy naturalne to nawozy pochodzące od zwierząt gospodarskich np. bydła, trzody chlewnej. Ze względu na stan skupienia czy skład chemiczny wyróżnia się: obornik, gnojówkę i gnojowicę. Nawozy te są długotrwałe, ponieważ związki organiczne znajdujące się w nich, poddawane są procesowi mineralizacji. Z tych względów stosowane są głównie pod rośliny o długim okresie wegetacji np. pod buraki cukrowe czy ziemniaki.
W gospodarstwach gdzie występuje produkcja zwierzęca, nawóz naturalny jest tanim sposobem na uzupełnianie w pewnym stopniu brakujących roślinom makro- i mikroelementów, co także wpływa na zmniejszenie zużycia nawozów mineralnych.
Obornik. Jest to najpowszechniejszy używany nawóz naturalny. Składa się on z przefermentowanego kału i moczu zwierząt oraz ściółki – najczęściej słomy zbóż. Skład chemiczny obornika zależy do gatunku zwierząt, od których pochodzi. Średnio przyjmuje się następującą zawartość makroelementów: N-0,50 % P2O5 – 0,25% K2O – 0,6 % MgO – 0,15 % CaO – 0,4 %; S – 0,04% . Dodatkowo występują w nim takie mikroelementy jak: bor, mangan, miedź, molibden, cynk oraz kobalt. Przyjmuje się nawożenie obornikiem pod rośliny okopowe w dawce 30-40 t·ha-1
Gnojowica. Rodzaj płynnego nawozu naturalnego składającego się z przefermentowanego kału i moczu zwierząt gospodarczych. Wykorzystywana jest głównie w gospodarstwach, gdzie występuje chów zwierząt bezściółkowy. Średni skład chemiczny gnojownicy prezentuje się następująco: N-0,38%, P2O5 0,2 %,K2O 0,41%,CaO – 0,32%,MgO 0,09%.
Gnojówka. Przefermentowany mocz zwierząt. Jest to nawóz, który cechuje się bardzo małą ilością fosforu (0,04%) w porównaniu do azotu (0,3-0,6%) oraz potasu (0,68-0,83%). Z tych względów przy stosowaniu gnojówki, należy uzupełnić niedobór tego pierwiastku nawozami mineralnymi – fosforowymi.
(0)
Comments are closed here.